Verzwaard geluid
Ik bespeel geen snaren,
geen toetsen, geen trom.
Mijn instrument is stilte
die openbarst in decibels.
Het begon met rock,
tienerhart op standje rebellie,
maar het verzwaarde
zoals het leven soms doet.
Geen lessen, geen noten,
maar gitaarriffs die voelen
als een schouderklop met stalen vuist.
Ik luister.
Luid.
Want zachtheid en emotie versta ik het best
wanneer het brult.
In moshpits vind ik adem,
Tussen knieën en boksen
val ik en vang ik
wat ik in woorden niet kwijt kan.
Geen cursus, geen theorie.
Maar wel een thuiskomen,
elke keer het volume stijgt.